Dr. Vincent de Waal
Onderzoeker Vincent de Waal van Hogeschool Utrecht maakt zich zorgen over sociale wijkteams. Deze teams bestaan uit sociale professionals op het gebied van zorg en welzijn die in gemeenten hulp en ondersteuning verlenen aan mensen, vaak in kwetsbare situaties. Gemeenten hebben echter grote verwachtingen daarvan. Lees verder
Op 10 april aanstaande wordt, in samenwerking met De wijk in! het jaarlijks symposium over het werken in sociale wijkteams gehouden. Dit jaar staat dit landelijke evenement voor professionals die werkzaam zijn in of met sociale wijkteams in het teken van de uitwisseling van zogenaamde “good practices” die plaatsvinden in sociale wijkteams uit heel het land.
Als het gaat om het verlenen van hulp, dan zijn sociale wijkteams veelal druk bezig “zichzelf uit te vinden”. Mogen we bepaalde informatie wel delen met een collega uit een andere organisatie? Hoe pakken we het aan met diagnostiek? Welke problemen kunnen we overlaten aan een cliënt en zijn sociale netwerk en waar moet een professional interveniëren? En wat moeten we als dat sociale netwerk nou net iemands probleem in stand houdt? Lees verder
Riesje Paulissen
Binnen sociale wijkteams moet de samenwerking op casusniveau meer aandacht krijgen dan momenteel vaak het geval is. Organisatiebelangen spelen daar vaak een complicerende rol in, maar ook het feit dat verschillende organisaties nu eenmaal verschillende mandaten hebben en aan andere regels vastzitten. Gevolg is dat soms de organisatiebelangen prevaleren boven de belangen van de cliënt en dat burgers van verschillende partners in het sociale domein tegenstrijdige signalen krijgen. “Aandacht voor de inhoudelijke samenwerking binnen sociale wijkteams, maar ook tussen sociale wijkteams en bijvoorbeeld een gemeenteloket, is daarom belangrijk”, aldus Riesje Paulissen, projectleider sociale wijkteams bij de gemeente Ede. Lees verder
Dr. Henk Spies
Generalistisch werken heeft volgens Dr. Henk Spies, directeur van internationale denktank Plus Confidence, vooral te maken met het beheersen van een goede gesprekstechniek en het vermogen om het grotere geheel te kunnen blijven zien in een zee van details. De specialist is dan vooral degene die zijn weg kent in specifieke procedures, wetten, regels en zijn of haar specifieke beroepsdomein. Volgens Spies zou er gestreefd moeten worden naar een mix van generalistische en specialistische kwaliteiten binnen sociale wijkteams. “Je kunt discussiëren over of generalistisch werken iets is dat door iemand met een functie als ‘generalist’ uitgevoerd zou moeten worden of dat het vermogen om vanuit een generalistische optiek te kijken naar een casus, een eigenschap van iedere specialist zou moeten zijn”. Lees verder
dr. Rianne Reijs, jeugdarts en columniste dewijkin.nl
Zes mensen hebben hun koffie gepakt, twee zijn er afgemeld. De procescoördinator is er natuurlijk, notulen bij de hand. De verpleegkundige van het consultatiebureau heeft de jeugdarts uit haar team meegenomen, de vervanger van de maatschappelijk werker uit het wijkcentrum is er ook. Degene die het dichtst bij het gezin staat is de thuisbegeleider. En ikzelf, de jeugdarts van de oudste kinderen. Afwezig deze keer de kredietbank, en de sociaal psychiatrisch verpleegkundige van moeder. Vooral dat laatste is jammer, want we hadden daar nou juist wel vragen aan. Oh ja, en moeder is er ook niet. Zo’n grote groep mensen is toch net te veel van het goede, licht de thuisbegeleider nog maar eens toe. Lees verder
Mart de Corte, ketenregisseur Eindhovense krachtwijk
Bij gezinnen waarin mensen een licht verstandelijke beperking (LVB) hebben is het soms noodzakelijk om bemoeizorg in te zetten om mensen in hun eigen kracht te zetten. “Soms liggen gezinnen helemaal in puin en is er bijvoorbeeld een dreigende huisuitzetting. Dan is er meestal weinig eigen kracht meer over”. Aan het woord is Mart de Corte, ketenregisseur in een krachtwijk in Eindhoven.
“Vaak zie je dat mensen eerst hun werk verliezen en daarmee ook hun inkomen en in bepaalde gevallen ook gas, water, licht en hun woning. Als er dan ook nog een uithuisplaatsing of ondertoezichtstelling van de kinderen dreigt en er gezondheidsproblemen zijn, dan is het niet zo moeilijk om je voor te stellen dat er soms weinig eigen kracht meer over is in een gezin”. Als een ouder dan ook nog een licht verstandelijke beperking heeft, dan wordt het helemaal lastig volgens de Corte. Lees verder
dr. Rianne Reijs, jeugdarts en columniste dewijkin.nl
Ze komen bij mij omdat het niet gaat, niet zoals ze hadden gedacht. Hij luistert niet, hij kost veel energie en nu gaat de juf ook nog moeilijk doen. Op school gaat het dus ook al niet meer goed! Misschien moeten ze ook maar wisselen van school, ze hadden al langer hun twijfels. Als ze zien wat daar verder naar school gaat, was het ook te verwachten.
Ik zie twee ouders, met hun handen in het haar. Ze weten niet waar ze het zoeken moeten: de oorzaak en de oplossing. Is er iets met hun kind mis? Ik doe mijn ding en vraag uit wat er dan niet goed gaat. Ik zoek met hen naar mogelijke redenen. Wordt hij overvraagd, of is er juist sprake van meer kunnen en niet mogen op school, onderpresteren? Ik vraag de voorgeschiedenis uit, hoe lang is er al een probleem? Was er daarvoor ook al een een vraag of opvallendheid? Valt hij op in de familie, of lijkt hij juist op iemand? Wat hebben ouders al gedaan, wat werkte daarbij? Lees verder
De gemeente Amsterdam gaat buurtgerichte zorg organiseren in een drietal ringen, waarvoor bovendien een wijkbudget beschikbaar komt. Daarnaast worden er in het beleid dwarsverbanden aangebracht met vrijwilligerswerk en de mogelijkheden die het internet biedt waar het het uitbreiden en het verstevigen van het sociale netwerk van de inwoners betreft. Lees verder
Prof. dr. Petri Embregts
“Met de opkomst van wijkgerichte zorg wordt het ondersteunen en stimuleren van mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) bij het leggen en onderhouden van contacten steeds belangrijker voor hulpverleners. Dat geldt ook voor het betrekken van de sociale omgeving van mensen”, zegt Prof. dr. Petri Embregts, bijzonder hoogleraar op de leerstoel Mensen met een verstandelijke beperking aan de Universiteit van Tilburg. “Dat vraagt van hulpverleners dat zij, naast het luisteren naar de wensen en vragen van cliënten, ook signaleren wat de cliënt nodig heeft op het gebied van het uitbreiden en versterken van zijn of haar sociale netwerk”. Lees verder
Drs. Bart van de Gevel
“Zolang we te maken hebben met verschillende bekostigingssystemen is de grote uitdaging hoe we afwenteling tussen verschillende systemen voorkomen en dat is precies wat populatiebekostiging kan voorkomen”, betoogt Bart van de Gevel, senior adviseur bij de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ). Populatiebekostiging wordt als een veelbelovend instrument gezien om doelmatigheid binnen de zorg en welzijn te vergroten. Het Kabinet wil voor de huisartsenzorg en spoedzorg één systeem van populatiegebonden bekostiging invoeren. In 2017 moet hier volgens het regeerakkoord ook de extramurale verpleging onder vallen. Recent zijn door het ministerie van VWS een aantal proefregio’s aangewezen waar met populatiebekostiging wordt geëxperimenteerd. Van de Gevel: “Dit is ook voor gemeenten interessant. Zij krijgen steeds meer verantwoordelijkheden op het vlak van zorg en welzijn, gekoppeld aan flinke ombuigingen. Populatiegebonden bekostiging biedt een kansrijk instrument om de decentralisatie-opgave tot een succes te brengen.” Lees verder